Στη μνήμη Εκείνου που τον ρέμβασε Άλαλα τα χείλη των όσων δεν κοπιάσανγια ν΄ακουμπήσουν τα ξαναμμένα κεφάλια τουςστα γόνατά σου τα μητρικά, που καταλύουν το μαύρο πάθος.Άλαλα τα χείλη των όσων δε διακρίναν, πωςσυντρίβεις με το πόδι σου και συνθλάς την κεφαλήτου πανάρχαιου δράκοντα, που … Συνεχίστε να διαβάζετε Τάκης Παπατσώνης | Ρεμβασμός Δεκαπενταύγουστου.
Τέτοιες μέρες, ήσυχες, μου ‘ρχεται, απρόσκλητη, σχεδόν, στο μυαλό μια απ’ τις «καλοκαιρινές» διηγήσεις που συνήθιζε να λέει ο μπαμπάς σε διάφορες περιστάσεις κι ακροατήρια – φίλους του, κυρίως, σε τσιμπούσια στο σπίτι μας ή κι αλλού. Μια διήγηση όχι ακριβώς η ίδια, αλλά σε … Συνεχίστε να διαβάζετε Σπύρος Κιοσσές | Δεκαπενταύγουστος.
Ήρθε αυτή η εποχή του χρόνου, ήρθεΜε τα μπάνια στις παραλίεςΤις καρφιτσωμένες ομπρέλες στη γηΤα γεμάτα πατήματα στην πρώτη ευκαιρίαΤον απέραντο πλωτό ήλιο – ήρθεΠου η όρθια πόλη κατά τα λοιπάΤο «καλό παιδί» της μαμάς – Βαβέλ προς τα ψηλάΜαζεύεται μπροστά σε όλους, λυγίζει πέφτειΚαι … Συνεχίστε να διαβάζετε Λεωνίδας Ρήγας | Καλοκαίρι.
1Όψη αμμουδιάςτο βλέμμα σου έμπλεοξανθό κι υγρό2Μια υγρασίααπό το ροδάκινοστα χείλη ωμή3Στο μακρύ δρόμοη βουκαμβίλια ανθείτα μάτια γλαρά4Το καλοκαίριο αντικατοπτρισμόςστα μάγουλά σου5Τα μάτια υγράνα ρουφώ τη μορφή σουνα με χορταίνει Ο Αχιλλέας Φιστουρής γεννήθηκε στην Καλλιμασιά της Χίου. Σπούδασε παιδαγωγικά στην Π.Α.Μ., στο Π.Τ.Δ.Ε. Αθηνών και δίδαξε … Συνεχίστε να διαβάζετε Αχιλλέας Φιστουρής | 5 χαϊκού για το καλοκαίρι.
Σκέψουπόσοι θα τρέξουν για σέναστην ανάγκηκαι θα δειςότι όλες οι κοινωνικές σου σχέσειςείναι μάταιεςοι γνωριμίεςκαι οι καθημερινοί χαιρετισμοίείναι μια φούσκαπου σκάει κι εξαφανίζεταιοι άνθρωποί σουαν είσαι τυχερόςμετριούνται στα δάχτυλατου ενός χεριούμα αν είσαι άτυχοςψάχνεις να βρεις αυτόντον ένα, τον μοναδικόγια να σε βοηθήσει. Ο Γρηγόρης Σακαλής γεννήθηκε … Συνεχίστε να διαβάζετε Γρηγόρης Σακαλής | Πόσοι.
αλμύρα,τη μέρα χτίζει παλάτια στην άμμο την νύχταγκρεμίζει την πέτρα, διψάειτο κορμί στα κρεβάτια φιλί,χαράζειχέρια με φλέβες να πλέκουν παιάνεςγια τα τριζόνια που άδουν τόσο γλυκά: αυτή όπως και κάθε νύχτα ξημερώνει. Ο Αργύρης Φυτάκης είναι συγγραφέας, MA στη Δημιουργική Γραφή. Το πρώτο του αφήγημα «Ημέρα Γενεθλίων» … Συνεχίστε να διαβάζετε Αργύρης Φυτάκης | Αύγουστος.
Ναι, είμαστε σκλάβοι, στερημένοι κάθε δικαίωμα, εκτεθειμένοι σε κάθε προσβολή, αντιμετωπίζουμε βέβαιο θάνατο, αλλά μας έχει απομείνει ένα δικαίωμα και πρέπει να το υπερασπιστούμε με σθένος γιατί είναι το τελευταίο: το δικαίωμα να αρνηθούμε τη συγκατάθεσή μας. Και γι’ αυτό πρέπει να πλένουμε το πρόσωπο, … Συνεχίστε να διαβάζετε Primo Levi | Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος (απόσπασμα).
Άστα να πάνε Θαλασσινέ μου φίλε Φωτιά τα νησιά… Πάνε κι έρχονται Ξεδιπλώνουν σημαίες Τυλίγουν κορμιά. Χρυσά λιόφυλλα Τα χέρια σου ειρήνη Μνήμες στενάζουν … (Από την ποιητική συλλογή της Βιβής Κοψιδά – Βρεττού «Χρηματιστήριον εποχών –Χαϊκού για πέντε γένη ανθρώπων», εκδόσεις Βακχικόν, 2021) Η Παρασκευή … Συνεχίστε να διαβάζετε Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Τρία χαϊκού.
Πουλιά μαύρες σαΐτες της δύσκολης πίκραςδεν είν’ εύκολο πράμα ν’ αγαπήσετε τον ουρανόπολύ μάθατε να λέτε πως είναι γαλάζιοςξέρετε τις σπηλιές του το δάσος τους βράχους του;έτσι καθώς περνάτε φτερωτές σφυρίχτρεςξεσκίζετε τη σάρκα σας πάνω στα τζάμια τουκολλούν τα πούπουλά σας στην καρδιά του Και … Συνεχίστε να διαβάζετε Μίλτος Σαχτούρης | Ο ουρανός.
Στοιχειωμένες φαντασιώσειςκυλούν στον ημιτελή κόσμο μας.Ο εθισμός στα σκοτεινά φεγγάριαέγινε μια συνήθεια,ένα κενό που στριμώχνειτις φυσαλίδες της ζωήςστα κελάρια του χρόνου.Μια εξουθένωση απέμεινε μόνοκαθώς πασχίζουμεγια την ανάστασηαπό τη ματαιότητατου νωθρού παρόντος.Εκτεθειμένοι στο φόβοπετάξαμε τη ζωήσε ουρανό με άστραγυμνά από φως. Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής … Συνεχίστε να διαβάζετε Δημήτρης Καρπέτης | Ημιτελής κόσμος.
ένα φιλίμια αγκαλιάμόνος μετά πάλι στο κρύο βουβός ο πόνοςμα ήταν γιατρειάπου πάντα ένωνε εμάς τους δύο κι ύστερα ένιωσα μια ζεστασιάνα ήταν άραγε η απουσία σουμια θύμηση σαν μαχαιριάπαντοτινή ή παρουσία σου Ο Κώστας Τσιούφης γεννήθηκε στον Βόλο το 1954. Έκανε τις βασικές του σπουδές στο … Συνεχίστε να διαβάζετε Κώστας Τσιούφης | μια ζεστή αγκαλιά.
«Η ζωή δεν είναι παρά θάνατος που προχωράει λάμποντας… Ο θάνατος είναι μια άλλη θάλασσα, ένα άλλο βέλος που μας λυτρώνει από το φεγγάρι και τον έρωτα» – Χ. Λ. Μπόρχες Ο Χόρχε Λούις Μπόρχες είναι Αργεντινός. Γεννήθηκε στις 24 Αυγούστου 1899 στο Μπουένος Άιρες … Συνεχίστε να διαβάζετε Χριστόφορος Τριάντης | Αναφορά στον Χόρχε Λουίς Μπόρχες.
Κλαδιά ντυμένα πράσιναπου φωσφορίζουν,υψώνονται στον ουρανόσαν χέρια.Παρότι δεν προφέρουν ικεσίεςη φύση τα ευεργετεί.Εισπράττουν μακροχρόνια επιδόματα,λαμβάνουν επιχορηγήσειςχωρίς αιτήσεις καισημειώματα προτεραιότητας,χωρίς μεσολαβήσεις τρίτωναπό δημόσιους ταμιευτήρες,από αστείρευτα χρυσά ταμείακαι λευκόχρυσα. Tο υπέργειο σύστημαβασίζεται σε προεκτάσεις.Υπόγειες-οιονεί οστέινες.Εκτείνονται αργά και σταθεράΡιζώνουν, αγκιστρώνονταιΕπιζητούν μέγιστο βάθος και ουσίασε έδαφος ανέγνωρο. ———————– Η … Συνεχίστε να διαβάζετε Τάκης Π. Πιερράκος | Το δένδρο.
Το φως μιας αστραπής η διάρκεια της ζωής και τρέχουν οι αιώνες Κι εσύ ισόβια αφελής αναρωτιέσαι τι ζητούν οι μαριονέτες που με πολέμους απειλούν σπορές θανάτου, πόνου, συμφοράς που αλωνίζουν στεριές και θάλασσες σπέρνουν μίσος κι απώλειες μπουκώνουν με στείρες υποσχέσεις φανατισμένους και ηλίθιους … Συνεχίστε να διαβάζετε Γιώργος Δουατζής | Δυο μέτρα γης.
Με τα πόδια στον αέρα με εκφραστική λαμπρότητα.Είμαι εγώ,Κι εγώ χορεύω,Ελεύθερη από τη βαρύτηταΜπαίνω μες στα ερέβη, στο κενό.Χώροι συνωστισμένοι παρελθόντων ετών,Αποστάσεις μακρινές,Χαμένες μοναξιέςΑρχίζουν να χορεύουν, να χορεύουν, Είμαι εγώ,Κι εγώ χορεύω.Ειρωνικά τολμώ,Τίποτε δεν λησμονώ,Γνωρίζω το κενό,Γνωρίζω τη βαρύτητα,Χορεύω, χορεύωΜε ειρωνική λαμπρότητα. (Από την ποιητική … Συνεχίστε να διαβάζετε Hannah Arendt | Όνειρο/Ειρωνεία.
Η Μόρια, μετά από την τραυματική συνθήκη, στην κορύφωση του μεταναστευτικού, μας συστήνεται ξανά μέσα από τις σελίδες του ομώνυμου βιβλίου της Όλγας Παπαδημητρίου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Η σύγχρονη Μόρια, με τους ανθρώπους της Κοινότητας, πρόσωπα όπου συνυπάρχουν, συμπορεύονται, συνομιλούνε σε αυτόν … Συνεχίστε να διαβάζετε Μόρια | Όλγα Παπαδημητρίου.
Νόμιζε πως μπορούσεκάποια στιγμή να διαλέξειανάμεσα σε δυο δρόμους.Με έκπληξη είδενα απλώνεται μπροστά του,απελπιστικά μονότονη,εφιαλτικά επικίνδυνη,μία και μόνηοδός ταχείας κυκλοφορίας. (Από την ποιητική συλλογή του Αντώνη Θ. Παπαδόπουλου «Καπνός αναθρώσκων», εκδόσεις Μανδραγόρας, 2022) Ο Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά το 1945. Σπούδασε νομικά στο … Συνεχίστε να διαβάζετε Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος | Μονόδρομος.
Η φιλόλογος και θεατρολόγος, Χρύσα Καρδαρά, είδε τους «Πέρσες» του Αισχύλου, που παρουσιάστηκαν στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, την Παρασκευή 15 και το Σάββατο 16 Ιουλίου 2022, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά. Φωτογραφία: anagnostis.org Οι Πέρσες του Αισχύλου κέρδισαν το πρώτο βραβείο στους δραματικούς αγώνες του 472 … Συνεχίστε να διαβάζετε Η Χρύσα Καρδαρά γράφει για τους «Πέρσες» του Αισχύλου (σκηνοθ. Δημήτρη Καραντζά).
Το Αιγαίο υποκλίνεται στα πόδια τηςκαι η αλμύρα τουαυλακώνει τα πέλματά της.Καράβια εξοκείλουν.Στα μαλλιά τηςπροεκτείνονται οι ηλιακές αχτίδεςκαι όταν τα τινάζει πίσωπέφτει χρυσόσκονη στην ατμόσφαιρα.Τα καλοκαίρια της πηγαινοέρχονταιστην Αστυπάλαια των φίλων, της Ντάπιας, του πάντακαι το τιτίβισμά τηςσαν το flower bouquet του Λακμέφτάνει μέχρι τα … Συνεχίστε να διαβάζετε Γκέλη Ντηλιά | Η Μαρίνα του Αιγαίου.
Σταματώντας στην άκρη του λιμανιού για ν’ αγναντέψω τους γλάρους, το λυπημένο μου πρόσωπο τράβηξε την προσοχή του πολιτσμάνου, που γύριζε σ’ εκείνη την περιοχή. Είχα αφαιρεθεί κοιτάζοντας τα αιωρούμενα πουλιά, που ζυγιάζονταν κι εφορμούσαν για να βρούνε κάτι να φάνε, μα χωρίς αποτέλεσμα. Το … Συνεχίστε να διαβάζετε Heinrich Böll | Το λυπημένο μου πρόσωπο.
Booksitting 