Requiem aeternam dona eis Domine 18:28.Ώρα θανάτου του ονείρου.Ποιος αντέχει τη ναυτίαπου προκαλούν τα ανάρμοστα στόματα,τα χάδια από χέρια αγαλμάτων,τις ολέθριες λέξεις.Ο Κάιν δεν πέθανε ποτέ.Ζει μέσα σ’ ανύποπτους απογόνουςκαι να, η αγάπη ξεψυχάειαπό τ’ ανεστραμμένο βέλος του έρωτατεντώνει του τόξου τη χορδήπου σπάει με … Συνεχίστε να διαβάζετε Αλεξία Καλογεροπούλου | Dies Irae: Ρέκβιεμ για έναν τεθνεώτα έρωτα.
στο τέλοςόπως και στην αρχήσταγόνες λιγοστέςαισθήματα αχνάξεθωριασμένα ανάμεσα σ αυτάδεν έχει μέρος να κρυφτείςούτε και να ξεφύγεις μοιάζειμε την βροχή η αγάπη Ο Κώστας Τσιούφης γεννήθηκε στον Βόλο το 1954. Έκανε τις βασικές του σπουδές στο Βαρβάκειο Πρότυπο εξατάξιο Γυμνάσιο. Είναι διπλωματούχος ΗΜ Μηχανικός του ΕΜΠ. Ζει στην … Συνεχίστε να διαβάζετε Κώστας Τσιούφης | σαν τη βροχή η αγάπη.
Η Μαρίνα Κορέλλη παρουσιάζει από τις 23 έως τις 28 Μαΐου 2022 την ατομική έκθεση ζωγραφικής «Body & Soul of Marina Korelli» στον ιστορικό χώρο του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου. Θραύσματα σώματος και ψυχής συνθέτουν το παζλ κάθε ανθρώπινου όντος που εκπροσωπεί, δίνοντάς του εικαστική ανάσα και … Συνεχίστε να διαβάζετε «Body & Soul of Marina Korelli» | Ατομική έκθεση ζωγραφικής.
Συνέντευξη σε πρώτο πρόσωπο στην Τίνα Πανώριου Η Χαριτίνη Μαλισσόβα γεννήθηκε και κατοικεί στον Βόλο. Έχει σπουδάσει Παιδαγωγικά και ασκεί το λειτούργημα της δασκάλας. Από το 2014 αρθρογραφεί για θέματα λογοτεχνίας και εκπαίδευσης στην εφημερίδα Θεσσαλία της Μαγνησίας. Έχει φιλοξενήσει σε συνεντεύξεις λογοτέχνες, ακαδημαϊκούς, εικαστικούς … Συνεχίστε να διαβάζετε Η Χαριτίνη Μαλισσόβα στο Σαλόνι του BookSitting.
Α’ Ένας άνθρωπος έστησε μια πνευματικότητα κοντά στη θάλασσα. Ήταν από τσίγκο, σ’ ένα τελάρο ξύλινο βαμμένο με λαδομπογιά. Το βράδυ την έριξε ο αέρας και σκότωσε ένα περαστικό. 1935 (Από το βιβλίο του Γιάννη Τσαρούχη «Ποιήματα 1934-1937», εκδόσεις Άγρα) Ο Γιάννης Τσαρούχης (Πειραιάς, 13 … Συνεχίστε να διαβάζετε Γιάννης Τσαρούχης | Τα ποιήματα της πνευματικότητας.
Άλλο φως Της μέρας φωςσβήνει η νύχταστην αγκαλιά της κλείνομαιανοίγουν άλλα σύμπανταμε φωτισμό ονείρου Δυο παράθυρα Στο δικό μου κελίδυο μάτια παράθυραμηχανικά ακολουθούν τις μέρεςτις νύχτες μέσα στα σύννεφαδιαλέγουν ήλιουςκι έναν ορίζονταγραμμή ελευθερίας Ο Άγγελος Ερατεινός γεννήθηκε στη Χίο το 1950. Έχει εκδώσει τις ποιητικές … Συνεχίστε να διαβάζετε Άγγελος Ερατεινός | Δύο ποιήματα.
Όλα τα μυθικά εμπόδια Όλα τα μυθικά εμπόδια κείνταιΑνάμεσά μας, η μακρόστενη φανταστική πεδιάδαΗ θηριόμορφη πτύχωση της oροσειράςΠου κρέμεται όλη τη νύχτα καιΚατακλύζει με νερά το Σακραμέντο, ο Άγιος ΙωακείμH χειμωνιάτικη συριστική βροχή, που παραδέρνει. Περίμενα ολημερίς, βηματίζονταςΝευρικά από το σταθμό στο μπαρ,Αφού είδα την … Συνεχίστε να διαβάζετε John Montague | Όλα τα μυθικά εμπόδια (μτφρ. Τάκης Π. Πιερράκος).
Αφεθήκαμε σε χέρια βάναυσανα ορίζουν τις ζωές μας.Γίναμε άνθρωποι της συνήθειας,μακριά τηςη επιβίωση αδύνατη.Δε μας ρώτησε ποτέ κανείς,υπακούμε σ’ αυτάπου άλλοι αποφασίζουν για μας,σ ‘αυτό που λέγεται κανονικό,μια πιθανή ελευθερίαπου μέσα της συνωστίζονταιόλες μας οι στερήσεις.Οι ανθρωποθυσίες συνεχίζονταιστο βωμό της επανάληψης.Ζούμε όσα μας επιτρέπουν οι … Συνεχίστε να διαβάζετε Δημήτρης Καρπέτης | Κανονικότητα.
Δείτε πόσο αποδοτικό είναι ακόμα,πόσο διατηρείται σε φόρματο μίσος στον αιώνα μας.Πόσο εύκολα υπερπηδά και τα πιο ψηλά εμπόδια.Με τι ταχύτητα εφορμά, πόσο γρήγορα μας εντοπίζει. Δεν είναι σαν τα άλλα αισθήματα.Ταυτόχρονα μαζί το πιο γηραλέοκαι το πιο νεαρό.Από μόνο του γεννοβολάει αιτίεςπου το ζωογονούν.Όταν … Συνεχίστε να διαβάζετε Wislawa Szymborska | Μίσος (μτφρ. Βασίλης Καραβίτης).
Το νέο μυθιστόρημα του Δημήτρη Σωτάκη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος. Ένας άντρας ανακαλύπτει τυχαία, σε μια φωτογραφία, κάποιον με τον οποίο μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό, έναν πραγματικό σωσία του. Ξεκινάει την αναζήτησή του, ψάχνοντας για μια λογική εξήγηση σ’ αυτό το μυστήριο. Τι … Συνεχίστε να διαβάζετε Μισή καρδιά | Δημήτρης Σωτάκης.
Θα παίξουν ήσυχα τον ρόλο τους·είναι ήπιοι άνθρωποι.Θα μπούνε στη σκηνή σκυφτοί·θα πουν τα λόγια τους τα ορισμένακι ύστερα θα γίνουν ένα με το φόντο.Όσο κρατά η παράσταση δεν θα κουνηθούν.Μόνο λίγο πριν το τέλος θα έρθουν πάλι ταπεινά,να γίνουν ιδανικά σκαλιάγια τα χειροκροτήματα των … Συνεχίστε να διαβάζετε Ανδρέας Σαμαρτζής | Κομπάρσοι.
Είπα «σε αγαπώ»και το κύμα σπούσεσιγαλό απαλόσα να ξεψυχούσε. Είπα «σε αγαπώ»κι έτρεμε το αέρι,σάμπως στη φωνήνα έκλαιε ένα αέρι. Είπα «σε αγαπώ»κι έπεφτε το βράδυ,σάμπως στη φωνήνα έτρεμε ένα βράδυ. Ο Κωνσταντίνος Χατζόπουλος ήταν μυθιστοριογράφος, ποιητής, διηγηματογράφος, μεταφραστής και δοκιμιογράφος, από τους πρωτοπόρους του … Συνεχίστε να διαβάζετε Κωνσταντίνος Χατζόπουλος | Έτρεμε ένα βράδυ.
Ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίων και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών Βιβλιοχαρτοπωλών διοργανώνουν το 25ο Παζάρι Βιβλίου στην Πλατεία Κλαυθμώνος. Ανοιχτά καθημερινά, Σάββατα και Κυριακές από τις 9 το πρωί έως τις 10 το βράδυ. Το 25ο Παζάρι Βιβλίου 2022 επιστρέφει στην Πλατεία Κλαυθμώνος και περιμένει τους … Συνεχίστε να διαβάζετε 25ο Παζάρι Βιβλίου στην Πλατεία Κλαυθμώνος.
Ιστορίες ανέμελων παιδικών χρόνων, μια φορά κι έναν καιρό στην οδό Μακεδονομάχων. Το νέο βιβλίο της Αντωνίας Γουναροπούλου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Petites Maisons. Ένας δρόμος, χωματόδρομος, στα αθηναϊκά βόρεια προάστια τη δεκαετία του ’80, που κάθε τόσο η κοινότητα προσπαθούσε να ασφαλτοστρώσει κι αυτός … Συνεχίστε να διαβάζετε Οδός Μακεδονομάχων | Αντωνία Γουναροπούλου.
Σ΄ένα έρημο δρόμογεμάτο σκόνη και άμμοκαθόμουνα σε μια ξύλινηπαλιά καρέκλαείχα ένα καφέπάνω σ΄ένα σιδερένιο τραπέζιαγνάντευα απέναντι τα βουνάκοιτούσα το βάθος του δρόμουέκανα εκεί τις διακοπές μουσ΄αυτό τον έρημο τόπομε τα λίγα σπίτιαένα καφενείομα δεν μ΄ένοιαζεείδα κάποιον να έρχεταιαπό το βάθος του ορίζονταμια απόκοσμη φιγούραπέρασαν ώρες, … Συνεχίστε να διαβάζετε Γρηγόρης Σακαλής | Εξορία.
Άλλαξε τη μπόλια της η μητέρα μου κ΄ ετοιμάστηκενα πάει στην εκκλησία.Καθαρή σαν αστέρι,παρ΄όλα τα μαύρα της, κατεβαίνει τα πέτρινασκαλοπάτια κοιτάζοντας την ευγένεια του ήλιουκαι τις άσπρες πορτοκαλιές. Δεν ξέρει η μητέρα μουτι είναι ο ήλιος. Τον φαντάζεται αγάπηπου ανατέλλει στον ουρανό-δεν ξέρει η μητέρα … Συνεχίστε να διαβάζετε Νικηφόρος Βρεττάκος | Η μητέρα μου στην εκκλησία (αποσπάσματα).
Δεν θυμάμαι πότε ανταμώσαμε τελευταία φορά, θυμάμαι μονάχα ότι στις συναντήσεις μας, εγώ στεκόμουν πάντα πίσω από τον θεόρατο κορμό ενός γέρικου πλάτανου με τα μάτια κλειστά και καλυμμένα με τις παλάμες μου. Μετρούσα ασταμάτητα, 5, 10, 15, 20, και έφτανα μέχρι το δικό μου … Συνεχίστε να διαβάζετε Ολυμπία Θεοδοσίου | Καθώς μεγάλωνα.
Ταμείο χρόνου Ι Έτσι σιωπηλά έρχονται οι λέξεις Σκάβουν μέσα μαςΚαι επουλώνουν τη σιωπή Είναι σαν τα χέριαπου αγγίζουν τις πληγές μαςκαι δεν φοβούνται Έτσι σιωπηλάΓερνούν και οι μέρες -Δύο, τέσσερεις, δύο μήνες, χρόνος- Ώσπου και η απουσία σου ακόμηΝα είναι ολωσδιόλου απαρατήρητη. Ταμείο χρόνου … Συνεχίστε να διαβάζετε Ελένη Λιντζαροπούλου | Δύο ποιήματα.
Το νέο μυθιστόρημα της Λίλας Κονομάρα είναι ένας στοχασμός πάνω στην πορεία της ανθρώπινης μοίρας, όπου φύση και πολιτισμός συνυφαίνονται με το τυχαίο, τον έρωτα, τη μοναξιά αλλά και τον καθαρτήριο ρόλο του γέλιου. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη. 1911, Μακεδονία. Το σώμα ενός αναίσθητου … Συνεχίστε να διαβάζετε Ο μπόγος | Λίλα Κονομάρα.
Τελετουργία αφεαυτής η διαδικασία της γραφής, όπου, όπως κι αν γίνεται. Για τον καθένα άλλη, διαφορετική. Δεν σκέφτηκα ποτέ αν ακολουθώ συγκεκριμένη διαδικασία. Ξέρω ότι γράφω. Ακούω πάντοτε μουσική όταν γράφω. Με συνοδεύουν φωνές, σαν εκείνες των καστράτων στο Stabat Mater του Vivaldi, τα κορσικάνικα … Συνεχίστε να διαβάζετε Γιώργος Δουατζής | Γραφή. Η μεγάλη περιπέτεια (μέρος τρίτο).
Booksitting 