Έγκλειστος σ’ ένα δωμάτιο κενό
ένας θνητός καταβροχθίζει το χάος.
Απαγορεύοντας την επαφή,
εξαντλημένοι από τις παραισθήσεις,
οι ανάσες μας αιωρούνται
εκτεθειμένες στο φόβο.
Τα μάτια ιχνηλατούν
τον αντικατοπτρισμό της άνοιξης,
η αποδόμηση του ανθρώπου συνεχίζεται
στις άδειες συναισθημάτων μέρες.
Ας σταματήσει ο θρήνος
η ελπίδα εισχωρεί στις χαραμάδες της καρδιάς.
Μετά τη μοναξιά ο άνθρωπος
καθίσταται ον…
αρχίζει να υπάρχει.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους. Πάντα θα προσπαθεί και θα αγωνίζεται για μια κοινωνία με κέντρο πραγματικά τον άνθρωπο.
Booksitting 