Τα κίτρινα λαμπιόνια, πιο φτηνά κι από τυρόπιτακρέμονται καθέτως από το κουρτινόξυλοτου αυτοσχέδιου σαλονιούαφιερωμένα ολοκληρωτικά στην αχαλίνωτη βαρύτητασχηματίζουν άξοναμια γραμμή φωτεινή.Το ζευγάρι τους δεν φτούρησεεκείνα, τα πιο χρωματιστάέλαμψαν μονάχα για δυο στιγμέςώσπου διαλύθηκαν στα χέρια μου ατοποθέτητα.Μέρες τώρα, ξυπνώ ρυθμικά, επαναληπτικάκοιτάζω έξω τη θάλασσα, στρώνω … Συνεχίστε να διαβάζετε Άννα-Μαρία Καραγεώργη | Καθέτως το φως.
Όπως γράφει ο φιλόλογος Άρης Ιωαννίδης στο schooltime.gr, για να προσεγγίσουμε καλύτερα τη σωστή γραφή της λέξης, θα ήταν σωστό να επιχειρήσουμε μία ιστορική αναδρομή στη χρηστική λειτουργία της. Εκτός, λοιπόν, από τη γνωστή σε όλους χριστιανική γιορτή, τα Θεοφάν(ε)ια υπήρξαν και γιορτή στους Δελφούς, … Συνεχίστε να διαβάζετε Θεοφάνεια ή Θεοφάνια; Πώς γράφεται σωστά;.
Εκινδύνευε να βυθισθεί εις το κύμα η μικρή βάρκα του Κωνσταντή του Πλαντάρη, πλέουσα ανάμεσα εις βουνά κυμάτων, έκαστον των οποίων ήρκει δια να ανατρέψει πολλά και δυνατά σκάφη και να μη αποκάμει, και εις αβύσσους, εκάστη των οποίων θα ήτο ικανή να καταπίει εκατόν … Συνεχίστε να διαβάζετε Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης | Φώτα Ολόφωτα.
Στολισμένοι δρόμοιφωτισμένα πρόσωπαδάχτυλα μπλεγμέναγεμάτες ανάσεςνα χάνονταιστο σκούρο μπλε φόντο του ουρανού. Κι η δική μου να αναζητά διαρκώς τη δική σουνα αφεθεί ξανά στο δικό της ρυθμό -Στο παραλήρημα εκείνο- Στον ταιριαστό χορό τους Κάνει κρύο απόψε.Όχι, έξω.Μη γελιέσαι. Εδώ. Στην ψυχή μου. Η Αικατερίνη … Συνεχίστε να διαβάζετε Αικατερίνη Χριστοδούλου | Σαν χιόνι.
Μια συζήτηση με την Τίνα Πανώριου Η ζωή είναι όμορφη, όσο απρόβλεπτη και σκληρή γίνεται. Τα παιδιά του μέλλοντος οφείλουν να χαίρονται την ζωή τους να την βλέπουν σαν ονειρικό παραμύθι κι όχι σαν εφιάλτη. Όλα τα παιδιά χωρίς «ρετσινιές». Πόσο «δικό» σας είναι αυτό … Συνεχίστε να διαβάζετε Ο Χρήστος Ναούμ στο Σαλόνι του BookSitting.
Κάθε που έβλεπαν την ομίχλη να ζώνει το χωριό έτρεχαν να κλειστούν στα σπίτια τους. Όταν αυτή απλώνονταν, μαντάλωναν πόρτες και παράθυρα παρότι εκείνον τον καιρό δεν το ’χαν για συνήθειο να αμπαρώνονται μήτε κι όταν διάβαιναν οι αντάρτες – κι όλο και κάποιον θα … Συνεχίστε να διαβάζετε Νίκος Μάντζιος | Η καταχνιά (απόσπασμα).
Είκοσι εφτά βιβλία ποίησης και πεζογραφίας από την εκδοτική παραγωγή του 2021, που διαβάσαμε και ξεχωρίσαμε. Επιμέλεια: Αλεξία Καλογεροπούλουalexia.kalogeropoulou@gmail.com Το βιβλίο των ωρών Ράινερ Μαρία ΡίλκεΜετάφραση – Σημειώσεις: Αθανάσιος Δημ. ΟικονόμουΕκδόσεις ΑρμόςΠοίηση Ένα μεγαλοφυές ποιητικό έργο, για πρώτη φορά σε δίγλωσση έκδοση, σε μετάφραση του … Συνεχίστε να διαβάζετε 27 βιβλία που ξεχωρίσαμε το 2021.
«Δορκάς, ξημέρωσε; Άνοιξε το παράθυρο.»«Τώρα κυρά. Πάρε την εσάρπα σου μην κρυώσεις.» Ένοιωσα το λεπτό μάλλινο ύφασμα να γλιστρά πάνω στους ώμους μου. Ανακάθισα για να μπορέσει να με τυλίξει. Μετά άναψε το λυχνάρι. Το φως της φλόγας έριξε απόκοσμες σκιές στο γερασμένο πρόσωπό της. … Συνεχίστε να διαβάζετε Συμώνη Κατραμάδου | Έρως και ψυχή (απόσπασμα).
Μια ευχήΈνα γράμμαΧιόνιαΛαμπιόνιαΣτολίδιαΓέλια, ξεφωνητάκι άλλα τόσα μυστικά.Χαμόγελα, αγκαλιέςκι άλλες τόσες λιχουδιές. Κι εσύ,ο αγαπημένοςμικρών και μεγάλωνπάντα διαφαίνεσαιαπό το πουθενά,ας πούμε μαγικά.Μέσα στον Χριστουγεννιάτικοουρανόεκεί μπροστά από άλλοένα φεγγαρόφωτο. Λένε…πως τα Χριστούγεννα είναικάπως μελαγχολικά,πως τότε είναι που ανοίγουνοι ουρανοίκαι κάθε ευχή συναντάτον τελικό σκοπό της. Λένε ακόμη … Συνεχίστε να διαβάζετε Παρασκευή Χατζή | Dear Santa.
Μια παραμονή Πρωτοχρονιάς, χωμένο στη γωνία μιας εξώπορτας, κάθουνταν ένα αγοράκι και κοίταζε το αντικρινό φωτισμένο παράθυρο. Είχε νυχτώσει νωρίς, και το χιόνι σκέπαζε τις πλάκες του δρόμου, τα φανάρια, τα δέντρα και τις στέγες των σπιτιών, πράμα σπάνιο στην Αθήνα.Το κρύο ήταν δυνατό, και … Συνεχίστε να διαβάζετε Πηνελόπη Δέλτα | Πρωτοχρονιάτικο παραμύθι.
Μετράω τη μοναξιά με μίλια παλιών χωματόδρομωνφιγούρα άκομψη μισοσβησμένων σελίδων.Γυρεύω ιστορίες Χριστουγέννων, αφορμή για χαρά.Φαντάζομαι χιονάνθρωπους που λάθεψανκαι κατέβηκαν στην έρημο ψάχνοντας την καλή τους,λιώνοντας κάθε φορά κι ένα κομμάτι τους απ’την έλλειψη.Ψάχνω στο έλκηθρο του Αι- Βασίλη, κρυμμένα δώρααπό παιδικά χαμόγελα, ακούω φωνές που … Συνεχίστε να διαβάζετε Τζένη Βλάχου-Κουφοπούλου | Πάει ο… κακός ο χρόνος.
Με το Πρωτοχρονιάτικοεξπρές απόψεας ταξιδέψουμεστις γειτονιές του κόσμου.Των ανθρώπων τον Θεόμε προσευχές βαθιέςνα παρακαλέσουμεν’ αδειάσουν γρήγοραοι εντατικές τουανυπόταχτου ιού.Με έλατα να γεμίσουμετον σάκο του Aι-Βασίλη.Να ξαναπρασινίσουμετη γη μας την καμένη.Σε θλιμμένα παιδικάπρόσωπα χαμόγελανα χαρίσουμε-μ’ όποιονο καθένας μαςτρόπο μπορεί-.Με το πνεύμα τηςαγάπηςτη μοναξιά ναδιώξουμε ανθρώπωνπου ζουν … Συνεχίστε να διαβάζετε Βικτωρία Ι. Σουλιώτη | Πρωτοχρονιάτικο εξπρές.
Σας εύχομαινα ενδίδετε στις επιθυμίες, τα όνειρα, τα πάθηόσο δεν βλάπτουν τους άλλους και εσάςγιατί ζούμε μονάχα μια φοράμόνο εμείς προσδίδουμε αξία στη ζωήκι άλλωστε, δίχως αγώνα δεν κατακτήσαμε ποτέ Σας εύχομαινα ριχτείτε αγόγγυστα στη μάχηνα γίνει εφικτό αυτό που φαίνεται ανέφικτογιατί ποτέ δεν μάθαμε … Συνεχίστε να διαβάζετε Γιώργος Δουατζής | Οι ευχές μου.
Η νέα χρονιάτο ρόδι θα σπάσει,ελπίδα να σκορπίσει. Ο Αργύρης Φυτάκης είναι συγγραφέας, MA στη Δημιουργική Γραφή. Το πρώτο του αφήγημα «Ημέρα Γενεθλίων» και η πρώτη του συλλογή χαϊκού «Διαθλάσεις Φωτός» βρίσκονται σε ψηφιακή μορφή στην Ανοικτή Βιβλιοθήκη (openbook.gr) Εικόνα: «Ρόδια», Γιώργος Ιακωβίδης
Ολόθερμες, εγκάρδιες ευχές για μια καλύτερη νέα χρονιά!
τώρα που λιγοστεύουνετου χρόνου οι ανάσεςμια κόλλα πάρτε χαρτίκαι γράψτεγια όλους αυτούς που αγαπήσατεγι αυτούς που νιώσατε οργήμπορεί και μίσος πόσες φορές χαρήκατε με αδιόρατες μικρές χαρέςπόσες φορές σας τύλιξε βαθιάμια λύπη άφατηοδυνηρήπόσες φορές τον λάθος δρόμο πήρατεκαι πόσες τον σωστό βάζει διαγώνισμα η ζωή … Συνεχίστε να διαβάζετε Κώστας Τσιούφης | απολογισμός.
Κόκκινα λαμπιόνια μισάαναβοσβήνουν στο χριστουγεννιάτικο δέντρο,που με μισή καρδιά φόρεσε τα γιορτινά.Έτσι, για το καλό,Να πούμε πως έχουμε γιορτή.Στα πρόσωπα τα χαμόγελαείναι αφανή,χάνονται μέσα από την πορτοκαλίτης γιορτής τη μάσκα.Η χειραψία γίνεται αγκωνιά,αφού το αντισηπτικό σκέπασε τη ζεστασιά.Το τραπέζι στολίστηκε λειψό,Άλλες χρονιές, δεν χωρούσαμε στη … Συνεχίστε να διαβάζετε Μάγδα Παπαδημητρίου – Σαμοθράκη | Όλα είναι μισά….
«Εεεε… μάνα», «Εεεε… Λένη, αδελφή που είστε;»Κάπως έτσι με την δυνατή φωνή της να ακούγεται στη στροφή του χαλικόδρομου, κατέφθανε κάθε χρόνο δυο μέρες πριν την Πρωτοχρονιά, η θεία μας η Αθηναία στο χωριό. Τη λέγαμε «Αθηναία» στην οικογένεια, γιατί ήταν η μόνη από τις … Συνεχίστε να διαβάζετε Μαίρη Φλώρου | Ο πρωτοχρονιάτικος λαχνός.
Ανοιξιάτικες διαδρομέςκαλοκαιρινέςφθινοπωρινές διαδρομέςχειμωνιάτικες,αφήνουν πάντα αποτύπωμαστον τόπο και το χρόνο.Και μια ανήλια ανατολήμε τρεμάμενες αναλαμπέςσ΄ αυτό το λίγο που ανασκιρτά.Όλα εκεί μόνο όλα εκεί,μήπως κι ανασάνει η ελπίδα Ένα νήμα στον άνεμο ριγμένο,μια απόκοσμη μελωδίακαι τα απομεινάρια παλιάς ζωής,σε φωνές που μεσουρανούνΑλληλούια Ο Αχιλλέας Φιστουρής γεννήθηκε στην Καλλιμασιά … Συνεχίστε να διαβάζετε Αχιλλέας Φιστουρής | Αλληλούια.
Τα χρόνια είχανε αρχίσει να βαραίνουνε στους ώμους της. Τα άσβηστα κεράκια που είχε μπροστά της όλο και λιγοστεύανε. Οι καιροί, οι καταστάσεις, η αντικανονική κανονικότητα που βίωνε, η αποστασιοποίηση, ο διάχυτος ατομισμός που τροφοδοτούσε ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, οι γυναικοκτονίες … Συνεχίστε να διαβάζετε Μαρία Αθανασοπούλου | Το αγγελούδι.
Booksitting 