Μπορεί να έχεις το πρεπούμενο μεράκικαι να ΄ναι αφράτο και παχύ το χώμακι ο σπόρος που έσπειρες να είναι εκλεχτόςκαι να ΄χεις τον καιρό για σύμμαχοκαι να ΄ναι η βροχή απαλή και τακτική,κι όμως να μην αξιωθείς να δειςνα σκάει το φύτρο μύτη πράσινη. Μπορεί … Συνεχίστε να διαβάζετε Αργύρης Χιόνης | Ο καλός και ο κακός σπορεύς.
την πέμπτη εποχήτην εποχή της αναχώρησηςείναι βαρύς ο ουρανόςκι οι φίλοι μαςαχνές σκιέςμέσα στα σύννεφα της μνήμης στέκουν ανήμποροιθρηνούντο τέλος της πρόσκαιρης ζωήςπριν ξεκινήσειη βαθιάαιώνια νύχτα Ο Κώστας Τσιούφης γεννήθηκε στον Βόλο το 1954. Έκανε τις βασικές του σπουδές στο Βαρβάκειο Πρότυπο εξατάξιο Γυμνάσιο. Είναι διπλωματούχος ΗΜ … Συνεχίστε να διαβάζετε Κώστας Τσιούφης | πέμπτη εποχή .
Μέσα στ’ έλατανα γυρνάμε την μοίραγύρω απ’ τη φωτιά. Ο Αργύρης Φυτάκης είναι συγγραφέας, MA στη Δημιουργική Γραφή. Το πρώτο του αφήγημα «Ημέρα Γενεθλίων» και η πρώτη του συλλογή χαϊκού «Διαθλάσεις Φωτός» βρίσκονται σε ψηφιακή μορφή στην Ανοικτή Βιβλιοθήκη (openbook.gr) Φωτογραφία: Elizaveta Mitenkova
Ωραία π` αγναντεύουν οι νεκροί τη θάλασσαχαιρετώντας τις σκονισμένες απ` το φεγγάρι μέλισσεςΩραία π` ατενίζουν τη φαγωμένη φλόγα των ερπετώνσαν κρύβονται στους ίσκιους των τάφωνπριν σφηνωθούν παράφοραστις έρημες ρίζες του αόρατου Ωραία βυθίζονται οι νεκροί στον ήλιοξεπλένοντας τα εύθραστα οστά του ύπνου τουςστο πυρωμένο άπειρο … Συνεχίστε να διαβάζετε Κώστας Γουλιάμος | Η θέα των νεκρών.
Δεν θέλω να μείνετεμε τεθλασμένες εντυπώσειςαλλά να έχετεμια σφαιρική άποψηγια αυτό που είμαι που λέω που κάνω που δεν…Κατά βάθος,θα έπρεπε να ξέρετεπως ο τετραγωνισμός του κύκλουθεωρητικά επιτυγχάνεταιπερικυκλώνοντας ένα τετράγωνο…Στην πραγματικότηταμε συνθέτουν ανισοσκελή τρίγωνα,μάλλον γιατί εκεί μέσαχτίζονται καταφύγια ψυχών. Η Γκέλη Ντηλιά είναι Βολιώτισσα ποιήτρια-συγγραφέας … Συνεχίστε να διαβάζετε Γκέλη Ντηλιά | Σχήματα.
Ας μη γυρίζει ο λογισμός στα χρόνια εκείνα πίσω,κάλλιο μια τέτοια θύμηση για πάντα να χαθεί,ποιος ξέρει, τώρα θά ’τανε γραφτό να σ’ αγαπήσω,και τόσο που καμιά ποτέ δεν έχει αγαπηθεί. Κι αν έφυγεν η νιότη σου, που θλίβεσαι για δαύτη,ως για πουλί που πέταξε … Συνεχίστε να διαβάζετε Μιλτιάδης Μαλακάσης | Αγάπη.
Senna Hoy* Σα μιλάς,η πολύχρωμή μου καρδιά ξυπνά.Όλα τα πουλιά ασκούνταιεπάνω στα χείλη σου.Ανεξίτηλο μπλε διασκορπίζει η φωνή σουεπάνω στο δρόμο•Εκεί όπου αφηγείσαι, γίνεται ουρανός.Οι λέξεις σου είναι πλασμένες από τραγούδιπενθώ, όταν σιωπάς.Μελωδία κρέμεται παντού επάνω σου -έτσι δε το ονειρευόσουν; * το ποίημα αυτό … Συνεχίστε να διαβάζετε Else Lasker – Schüler | Senna Hoy (μτφρ. Αντώνης Κερασνούδης).
των Ατρειδών το μιασμένο αίμααυτόπου έθαψε το χρυσοποίκιλτο ανάκτοροκαι ύμνησαν οι ποιητέςμες τους αιώνες πάθη, δαιμόνια και προδοσίεςεγκλήματαειδεχθή και αποτρόπαια παιχνίδι αιώνιο της μοίραςμε τους θνητούςπου πίστεψανπως είναι άφθαρτοι Ο Κώστας Τσιούφης γεννήθηκε στον Βόλο το 1954. Έκανε τις βασικές του σπουδές στο Βαρβάκειο Πρότυπο εξατάξιο Γυμνάσιο. … Συνεχίστε να διαβάζετε Κώστας Τσιούφης | η μοίρα των θνητών.
Φως αμυδρό στο μαύρο καμβάσαν δέσμες κοφτερές πέφτει επάνωίσως σκιστείαν όχιδεν ήταν φρούδεςμήτε δαπανηρέςπόνεσανκούρασανμα σαν το σάλιο στην πληγήκαθαρίζουν το χαρτί τουυποφερτός ο πόνος τούτοςμα γλυκιά η νοσταλγία πια Η Λιζέττα Τήλα είναι εκπαιδευτικός. Φωτογραφία: Цвета Тишины
Τού ‘λεγαν πως μεγάλωσε πια,πως πρέπει να προσγειωθεί,να πατήσει γερά τα πόδια του στη γη,να πάψει να πετά στα σύννεφα οικτρός αιθεροβάμων.Αυτός επέμενε να γλυστρά πίσω από τα όνειρα,κλαίγοντας κάτω από διάφανα καλύμματα στίχων.Απορούσε με τους άλλους που δεν ένιωσανή που μπορεί ακόμα να ξεχάσανεκείνη … Συνεχίστε να διαβάζετε Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος | Ανείπωτη χαρά.
Έδωσες όλη σου την ύπαρξηστο εμείςστους συλλογικούς αγώνεςκαι τίποτα για τον εαυτό σουδεν κράτησεςχρόνια αγωνίστηκεςπολέμησεςγια το δίκιογια του απλού ανθρώπουτο ψωμίκαι είδες νίκεςμα και ήττεςη ζωή σου ήταν γεμάτηαπό εμπειρίεςμα ήρθαν χρόνια σκοτεινάτο εμείς υποχώρησετο εγώ προελαύνεικερδίζει συνέχεια νίκεςσαν Ναπολέωνκι εσύ ελπίζεις πλέονσ΄ένα Βατερλώπου πιστεύειςότι … Συνεχίστε να διαβάζετε Γρηγόρης Σακαλής | Βατερλώ.
Δουβλίνο Γκρίζο τούβλο πάνω σε τούβλοΠομπώδη μπρούτζινα αγάλματαΣε σκοτεινά βάθρα-Ο΄ Κόνελ, Γκράταν, Mουρ-Ρυμουλκά ζυθοποιείων και κύκνοιΣτο περιφραγμένο με κάγκελα ρεύμαΓυμνά κόκκαλα στο φεγγίτηΠεινασμένης εξώπορταςΑπαλός άνεμος στο μάγουλο,H μπύρα να τρέχει από τις βρύσεςΣχηματίζοντας κίτρινη αφρόκρεμαΚαι ο Νέλσον πάνω στο στύλοΝα ατενίζει τον κόσμο του, που … Συνεχίστε να διαβάζετε Louis MacNeice | Δουβλίνο (μτφρ. Τάκης Π. Πιερράκος).
Καταμεσής ανέμου η τρεχαντήρα,με τα πανιά της τόξα τεντωμένα,του δοιακιού την στερνήν επήρε γύραστα γαλανά βουνά τα γυμνωμένα… Κι ο αιθερόδρομος βόγκος που επλημμύραστα ξάρτια, στα πρυμνήσια, στην αντένα-δελφίνια παρατρέχανε ολοένα-Την έκρουε μες το κύμα, ολόρτη λύρα! Δίκοπη σπάθα, εξέσκιζε η καρίνα…Κι ο αφρός στην … Συνεχίστε να διαβάζετε Άγγελος Σικελιανός | Τρεχαντήρα.
τώραπου όλα έχουν γραφείκι όλα έχουν ειπωθεί να πω για τα γυμνά μας τα φιλιάκαι τις μετέωρες τις αγκαλιές στον σκοτεινό αέραεκείνη την παράξενη χρονιάπου άνοιξη δεν νιώσαμε και για τα χέρια μαςπου στίβανε τις πέτρες της σκληρής ζωής για τα χρωματιστά μας όνειρακαι τις … Συνεχίστε να διαβάζετε Κώστας Τσιούφης | 17 Νοέμβρη του ’73.
μνήματαανδρών επιφανώνπεριδιαβαίνουμε η μοίρα τους γνωστήκαι εμείς στο πλάι τουςνα αναπνέουμεπαιάνες, διθυράμβουςμην και λυγίσουνοι ατρόμητοι η καταιγίδα μαίνεταικαι αυτοί ελπίζουνμάταιατην μοίρα τουςνα ξεγελάσουν Ο Κώστας Τσιούφης γεννήθηκε στον Βόλο το 1954. Έκανε τις βασικές του σπουδές στο Βαρβάκειο Πρότυπο εξατάξιο Γυμνάσιο. Είναι διπλωματούχος ΗΜ Μηχανικός του ΕΜΠ. Ζει … Συνεχίστε να διαβάζετε Κώστας Τσιούφης | εις μάτην.
ΠλησιάζουμεΜέσα στα δάσηΠάρε το δρόμο του πρωινούΑνέβα τα σκαλιά της πάχνης ΠλησιάζουμεΕίναι η καρδιά της γης σφιγμένη Να ’ρθει στον κόσμο μια μέρα ακόμη Θα πλατύνει ο ουρανόςΕίχαμε βαρεθείΝα κατοικούμε στα ερείπια του ύπνουΣτη χαμηλή σκιά της ανάπαυσηςΤης κούρασης και της εγκατάλειψης Η γης θα … Συνεχίστε να διαβάζετε Paul Éluard | Χωρίς ηλικία.
Είναι ορισμένοι στίχοι-κάποτε ολόκληρα ποιήματα-που μήτε εγὼ δεν ξέρω τι σημαίνουν. Αυτὸ που δεν ξέρωακόμη με κρατάει. Κι εσὺ έχεις δίκιο να ρωτάς. Μη με ρωτάς.Δεν ξέρω σου λέω.Δυο παράλληλα φώτααπ᾿ το ίδιο κέντρο. Ο ήχος του νερούπου πέφτει τον χειμώνα, απ᾿ το ξεχειλισμένο λούκιή … Συνεχίστε να διαβάζετε Γιάννης Ρίτσος | Αναγκαία εξήγηση.
Όλα ήταν έξοχα χτες βράδυτόσο που κρυσταλλώθηκε η θάλασσα στους βράχουςκι έγινε αλάτιτόσο που κρυσταλλώθηκαν τα σύννεφα ψηλά στον ουρανόκι έγιναν αστέριατόσο που κρυσταλλώθηκε δω κάτω η σιωπή μαςκι έγινε φιλί.Όλα ήταν έξοχα χτες βράδυμόνο που ήρθαν ίσως με κάποια καθυστέρησηόπως φτάνει στον πεσόνταη διαταγή … Συνεχίστε να διαβάζετε Άρης Αλεξάνδρου | Προαγωγή.
Απολαμβάνουν τη χαρά της εξουσίαςδιαφεντεύουν ψυχές,τις ρίχνουν στα τάρταρα.Ο μίτος της Αριάδνης χάθηκετριγυρνάμε αδέσποτοιστον λαβύρινθο της ζωήςως την ανάλωσή μας.Υπό των ήχωνκραυγών άναρθρωνο σφαγιασμός των «κακών παιδιών» συνεχίζεται.Οι «καλοί» μας νοιάζονταικρατούν το είδος καθαρόόπως ο ένδοξος πρόγονός τους,όλοι τον γνωρίζετετα κατορθώματά τουομοιάζουν με το ζήλο … Συνεχίστε να διαβάζετε Δημήτρης Καρπέτης | Επί τον τύπον των ήλων.
Καλότυχοι οι νεκροί, που λησμονάνετην πίκρια της ζωής. Όντας βυθίσειο ήλιος και το σούρουπο ακλουθήσει,μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και να ΄ναι. Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνεστης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση·μα ο βούρκος το νεράκι θα μαυρίσει,α στάξει γι΄αυτές δάκρυ, όθε … Συνεχίστε να διαβάζετε Λορέντζος Μαβίλης | Λήθη.
Booksitting 