Ένας μικρός υάκινθοςξεφεύγει απ΄την πορεία τουνα ψηλώσει πάεισ’ απροσμέτρητους θριάμβους κι είναι σαν την καρδιά μαςπου λαχταρά στο πρώτοσκίρτημα αγάπης υάκινθοι και μικροί ήλιοιυψικάμινοι χρέουςυψώνονται στις ψυχές μαςαλαβάστρινα αγάλματα ευθύνης. (Από τη συλλογή του Δημήτρη Τρωαδίτη «Λοξές ματιές», εκδόσεις Στοχαστής, 2019) Ο Δημήτρης Τρωαδίτης (Αθήνα 1959), στα … Συνεχίστε να διαβάζετε Δημήτρης Τρωαδίτης | Υάκινθοι και μικροί ήλιοι.
Άλλο φως Της μέρας φωςσβήνει η νύχταστην αγκαλιά της κλείνομαιανοίγουν άλλα σύμπανταμε φωτισμό ονείρου Δυο παράθυρα Στο δικό μου κελίδυο μάτια παράθυραμηχανικά ακολουθούν τις μέρεςτις νύχτες μέσα στα σύννεφαδιαλέγουν ήλιουςκι έναν ορίζονταγραμμή ελευθερίας Ο Άγγελος Ερατεινός γεννήθηκε στη Χίο το 1950. Έχει εκδώσει τις ποιητικές … Συνεχίστε να διαβάζετε Άγγελος Ερατεινός | Δύο ποιήματα.
Συνέντευξη στην Αλεξία Καλογεροπούλουalexia.kalogeropoulou@gmail.com Ο Γιώργος Κοζίας γεννήθηκε στην Πάτρα το 1958. Σπούδασε βιβλιοθηκονομία και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Εργάστηκε στον χώρο του ημερήσιου και περιοδικού Τύπου. Πρωτοδημοσίευσε στα περιοδικά «Το Δέντρο» και «Ευθύνη» το 1983. Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές: «Ζωολογικός κήπος» (Στιγμή, 1989), «Ο μάρτυρας … Συνεχίστε να διαβάζετε Ο Γιώργος Κοζίας στο Σαλόνι του BookSitting.
Το γήρασμα του σώματος και της μορφής μουείναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.Δεν έχω εγκαρτέρησι καμιά.Εις σε προστρέχω Τέχνη της Ποιήσεως,που κάπως ξέρεις από φάρμακα·νάρκης του άλγους δοκιμές, εν Φαντασία και Λόγω. Είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.—Τα φάρμακά σου φέρε, Τέχνη της Ποιήσεως,που κάμνουνε — για … Συνεχίστε να διαβάζετε Κωνσταντίνος Καβάφης | Μελαγχολία του Ιάσονος Κλεάνδρου· ποιητού εν Κομμαγηνή· 595 μ.Χ..
Καλωσόρισμα Ερειπωμένοτο σπίτι της Χατζήλοξηςσπρώχνοντας την αυλόπορταανάμεσα στις πλάκες της αυλήςξάφνιαζε, καλωσόριζεκυκλαμινιά ολάνθιστηχαμόγελο απόντων. Τ΄απόβραδο Στην ψάθινη καρέκλαστη δική του θέσηδεσποτικός καθόταν ο πατέρας στο τραπέζισιωπές ακολουθούσαντων πηρουνιών την κίνησηδοξολογούσε ύστερα ψάλλονταςτο «Θεοτόκε Παρθένε»στον δεξί του μηρόκοιμόταν η Καλυψώμε διπλωμένα τα μπροστινά της πόδια. (Από … Συνεχίστε να διαβάζετε Άγγελος Ερατεινός | Δύο ποιήματα.
Για λίγη ζεστασιά Για λίγη ζεστασιάπήρα τους δρόμουςτης παγωμένης πολιτείας… Κι όμως την ώρα αυτήτο χωριό μου θα κοιμάταιήσυχα μες στο φως του φεγγαριού. [Από το περιοδικό «Διαγώνιος», τχ. 5 (Μάιος-Αύγουστος 1973), σ. 129] Το πρώτο χιόνι Το πρώτο χιόνι έπεσε απόψε στη στέγη μαςμα … Συνεχίστε να διαβάζετε Νίκος Βασιλάκης | Δύο ποιήματα.
Το δέκατο έκτο βιβλίο της Βιβής Κοψιδά – Βρεττού κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. «Κυκλοφόρησε από τις δυναμικές εκδόσεις Βακχικόν η νέα ποιητική συλλογή της Βιβής Κοψιδά-Βρεττού, με τον πρωτότυπο, ευρηματικό τίτλο: Χρηματιστήριον εποχών-Χαϊκού για πέντε γένη ανθρώπων. Βραβευμένη για το μέχρι τώρα έργο της … Συνεχίστε να διαβάζετε Χρηματιστήριον εποχών- Χαϊκού για πέντε γένη ανθρώπων | Βιβή Κοψιδά-Βρεττού.
Σε προσμένω σαν Ομορφιάς πανηγύρι Το στήθος γυμνό. Χλόη βουΐζει Φουντώνει ο έρωτας Στροβιλίζεται… Κόκκινη φούστα Αναρριχάται το φως Σ’ανεμόσκαλες. Σγουρό κεφάλι Από φύκια στεφάνι Του ήλιου παιδί. Νεκροί ήρωες Τώρα να φοβηθείτε Σας στρώνουν χαλιά… Δειλό μάνταλο Δεν ανοίγει σε ξένο Όνυχες φόβοι. Πικρή … Συνεχίστε να διαβάζετε Προδημοσίευση από την ποιητική συλλογή της Βιβής Κοψιδά-Βρεττού «Χρηματιστήριο εποχών-Χαϊκού για πέντε γένη ανθρώπων», εκδόσεις Βακχικόν.
Τα χέρια Μία άδηλη, μεγάλη καλοσύνηαγρυπνά τώρα τρυφερά για τη ζωή μου.Τη λευκή άνθιση δυο χεριώννιώθω μέσα στο σκοτάδι μου να αιωρείται. Η ψυχή μου αντηχεί από το γέλιοκι όμως μόλις που τολμάει να σαλεύσει,γιατί φοβάται, ένα ξύπνημαθα μπορούσε να απάγει το όνειρό της. Και … Συνεχίστε να διαβάζετε Stefan Zweig | Τα χέρια (μτφρ. Αντώνης Κερασνούδης).
Κομοτηνή – Θεσσαλονίκη Στη διαδρομήΚομοτηνή – Θεσσαλονίκη σ’ ονειρεύτηκα.Τα μαλλιά σου μαύρος ιστόςπου απλώνεται στα μπράτσα.Έγχρωμο, γυαλιστερό ηλεκτρόφωνο τα μάτιαο ήχος τους τιτίβισμα της Γώγου.Πλάι σου σοφά με ταξιθέτησεμαζί θ’ αντέξουμε στη σκόνη. Ο κοσμοναύτης Το φεγγάρι σοβάντισε το πρόσωποΗ νύχτα έλουσε τα μάτιαΗ βυσσινιά … Συνεχίστε να διαβάζετε Πασχάλης Κατσίκας | Δυο ποιήματα.
Ανεμιστήρας Η κουρτίναλικνίζονταν νωχελικάστη θερινή ραστώνη του απογεύματος.Δεν ήταν ο αέραςαλλά ένας ανεμιστήρας με υπερκόπωσηπου ανακάτευε τα κύματαστην ατμόσφαιρα,στριμωγμένοςανάμεσα στη μοναδική πολυθρόνακι ένα άλλο έπιπλογενικών καθηκόντων.Είναι ο μικρόκοσμοςενός μεγάλουπου μεγαλώνει χρόνια μόνος τουκι η κουρτίναανεμίζειμετρώντας καλοκαίριακαι φιλοσοφίες. Καλοκαιρινή πόζα Το καλοκαίρι είναιδύο γόνατα που χάσκουν … Συνεχίστε να διαβάζετε Γκέλη Ντηλιά | Δύο ποιήματα.
Η Κατερίνα Θανοπούλου παρουσιάζει στην αυλή του Τεχνοχώρου Φάμπρικα τη νέα της ποιητική συλλογή "Ζώσα μνήμη" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άπαρσις. Μέσα από Λαβύρινθους και Άπνοιες γεννήθηκαν οι ζωντανές μνήμες. Οι εκδόσεις Άπαρσις και η Κατερίνα Θανοπούλου διοργανώνουν βραδιά παρουσίασης της ποιητικής συλλογής "Ζώσα … Συνεχίστε να διαβάζετε Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Ζώσα μνήμη» της Κατερίνας Θανοπούλου.
Ασυμβίβαστα Όλα τα ποιήματά μου για την άνοιξηατέλειωτα μένουν. Φταίει που πάντα βιάζεται η άνοιξη,φταίει που πάντα αργεί η διάθεσή μου. Γι᾿ αυτὸ αναγκάζομαικάθε σχεδὸν ποίημά μου για την άνοιξημε μια εποχὴ φθινοπώρουν᾿ αποτελειώνω. Γεγονότα Μόνη, εντελώς μόνη,περπατώ στο δρόμοκαι πέφτω πάνω σε μεγάλα γεγονότα:Ο … Συνεχίστε να διαβάζετε Κική Δημουλά | Τρία ποιήματα.
Δέντρο, δεντρόΠράσινο, ξερό. Το κορίτσι με το πρόσωπο τ΄ωραίοτις ελιές μαζεύει.Ο άνεμος, λάτρης των πύργων,απ΄τη μέση την κυριεύει.Τέσσερις έφιπποι περάσαν,πάνω σε πουλάρια Ανδαλουσίαςμε ρούχα γαλανά και πράσινακαι μακριούς μαύρους μανδύες.«Έλα στην Κόρντομπα μικρή κυρά.»Η κοπέλα δεν τους απαντά.Περάσαν τρείς νεαροί τορέροςμε δαχτυλιδένια μέση,με πορτοκαλένια ρούχακαι … Συνεχίστε να διαβάζετε Federico Garcia Lorca | Δέντρο, δεντρό.
Μικρή αγκαλιά,Χάδι από γιασεμί -Ιούνη ήρθες. Ιούνιος θερμόςΦιλιά στο στερέωμα -Πυγολαμπίδες Μαγική νυχτιάΘερινό ηλιοστάσι.Όνειρα – ίσως Η Λίνα Βαταντζή είναι εκπαιδευτικός και ποιήτρια. Φωτογραφία: javier gonzalez
Ἡ λεῦκα Τὴ θυμᾶσαι τὴ λεῦκα μας; Παιγνιδιάρα στὴν αὔραφιλικὰ μᾶς προστάτευεν ἀπ᾿ τοῦ ἥλιου τὴ λαύρα,καὶ μὲ χάρη σαλεύοντας τὴ ψηλὴ κορυφή τηςἐψιθύριζε πρόσχαρη τὴ χαρὰ τὴν κρυφή τηςκαὶ σκορποῦσε τὸ γέλιο της στοὺς φραγμοὺς καὶ στ᾿ ἀμπέλια. Γιατὶ τότ᾿ ἀποκρίνονταν στὰ δικά σου … Συνεχίστε να διαβάζετε Ιωάννης Πολέμης | Τέσσερα ποιήματα.
«Χώρες του ήλιου και δεν μπορείτε ν’ αντικρύσετε τον ήλιο.Χώρες του ανθρώπου και δεν μπορείτε ν’ αντικρύσετε τον άνθρωπο.»– Γ. Σεφέρης Το πιο πιστό παιδί Και πώς ν’ αρχίσει ο κόσμος να γυρνά,σαν έχει προ πολλού κι εκείνος πάψει;Και πώς να δείξει ο χρόνος μας … Συνεχίστε να διαβάζετε Θάνος Γιαννούδης | Δύο ποιήματα για τον αιώνα μας.
Νερά της βροχήςαπομένουν σαν λίμνεςμέσα στα μάτια Άνοιξη πάλιφωνές μαστορέματακαι χελιδόνια Δεν βρίσκω λόγιανα μοιάζουν με γήινεςπράσινες φύτρες (Από τη συλλογή του Ηλία Κεφάλα «Τα χάικου των αιώνιων εποχών», εκδόσεις Λογείον, 2020)
(Πρώτος επίλογος) Μην πιστέψεις ότι είναι ώρα για ποίηση.Όλοι οι σταθμοί της ποίησηςβρίσκονται σε περιοχές που έχουν ρημάξει.Αλλού να στρέψεις την επιθυμία σου. Πιάσε και γράψε ημερολόγιο:απόψε η γυναίκα μου γύρισε φιλημένηπόσο άσκημα νιώθω.Ή κάτι τέτοιο. Πάρε τη βάρκα, κωπηλάτησεαν βρίσκεται νερό κάπου κοντά.Μονάχα πρόσεξε … Συνεχίστε να διαβάζετε Karl Vennberg | Η ποίηση κινδυνεύει.
Ο Ελαφοκυνηγός Χτύπα τα κρόταλαΔαυίδ, χτύπα τις γκρανκάσεςκαι εικοσιένα αιώνεςτερατόμορφου ύπνου να ξυπνήσουνπάλι συναθροισμένοθα έρθει το σκοτάδι σαν το θεριόμε την σάλπιγγα της Κρίσηςκαι με χάχανα φριχτά θα μας δικάσει Στόχοι είμαστε Κύριεκι αστόχαστη η Τύχη μας περνάΑνδρείκελα είμαστε Κύριε, κούκλεςστο διεθνές σκοπευτήριο της Τάξης … Συνεχίστε να διαβάζετε Προδημοσίευση από την ποιητική συλλογή «Εξάγγελος» του Γιώργου Κοζία, εκδόσεις Περισπωμένη.
Booksitting 